บทความที่ 10: O8
O หรือ O8 เป็นหนึ่งในสามของรหัสแห่งสติ(O, B, PP) ของโปรแกรม MRP
O8 หรือ Observer base หมายถึง ฐานจิตผู้ดู ซึ่งเป็นฐานจิตที่ตั้งอยู่บนผิวหนัง บริเวณกึ่งกลางระหว่างหัวคิ้ว เหนือดั่งจมูกขึ้นมา
บทเรียนบทนี้ จะพาผู้เรียนมาทำความเข้าใจเรื่อง O8 และรหัสแห่งสติในโปรแกรม MRP ผ่านปรัชญา ดังต่อไปนี้
“พาจิตกลับมาที่ฐาน
เจริญวิปัสสนาญาณด้วยสติ
เมื่อจิตรวมเป็นสมาธิ
ให้เป็นผู้ดูรู้ธรรมดา”
ขยายความปรัชญาดังกล่าว ได้ดังนี้ :
“พาจิตกลับมาที่ฐาน”
พลังแห่งสติในจิตทำหน้าที่เตือนจิตให้พาตนเองกลับมาที่ฐานของจิตทำให้จิตนั้นได้มีความตื่นรู้อยู่ปัจจุบันได้สำเร็จ แล้วพัฒนาตนเองจนกระทั่งเป็น จิตผู้ดูผู้มีอุเบกขาและเป็นผู้ไม่ประมาทในการดำรงอยู่คู่กับกาย หรือ บ้านของจิต ในทุกๆปัจจุบันขณะ ซึ่งฐานของจิตนี้ก็คือ จุดปัจจุบันทั้งเก้า ที่อยู่ในสองรหัสแห่งสติ คือ O และ B (B1 B2 B3 B4 Door B5 B6 B7 O8)
“เจริญวิปัสสนาญาณด้วยสติ”
เมื่อจิตสามารถพาตนเองมาตั้งหลัก หรือ ถอยกลับ จาก PP (Problem Point : หนึ่งในสามของรหัสแห่งสติ) ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับอดีตและอนาคต แล้วมาอยู่กับปัจจุบันสำเร็จ โดยมีตัวชี้วัดปัจจุบัน คือ จุดปัจจุบันทั้งเก้า จิตจะมีความตื่นรู้เป็นผู้ไม่ประมาท (จิตมีสติ) จึงสามารถเห็นสิ่งที่ตนจากมา หรือ กำลังดูอยู่ ณ ปัจจุบันขณะนั้น คือ PP เป็นธรรมชาติสามประการ คือ ความไม่คงอยู่ถาวร ความไม่สมบูรณ์ และบังคับไม่ได้ ของ PP อันเป็นการสะสมบ่มเพาะภูมิปัญญารู้แจ้งของจิต (วิปัสสนาญาณ) จากการเห็นความจริงผ่านธรรมชาติสามประการนี้
“เมื่อจิตรวมเป็นสมาธิ”
การที่จิตสามารถพาตนเองมาอยู่กับปัจจุบันได้อย่างต่อเนื่องจนกลายเป็นธรรมชาติ หรือ อัตโนมัติในการกลับมาอยู่กับฐานหรือบ้านของจิตแล้ว จิตจะมีการรวมกำลังของตนด้วยพลังแห่งสติที่ตนสะสมมานั้น ทำให้ตนมีความตั้งมั่นในการดำรงอยู่กับปัจจุบันขณะ อันเป็นนิมิตหมายว่า จิตได้มีสมาธิที่ถูกต้องชอบธรรมแล้วในขณะนั้น
“ให้เป็นผู้ดูรู้ธรรมดา”
เมื่อจิตได้พัฒนาตนเองด้วยการเจริญสติ จนบังเกิดการเจริญสมาธิ อย่างต่อเนื่อง เป็นเหตุเป็นผล (สติเป็นเหตุ สมาธิเป็นผล) เช่นนี้แล้ว ก็จะส่งเสริมให้ตนเองเป็น จิตผู้ดูผู้มีอุเบกขา อันส่งผลให้ตนเองนั้นสามารถเจริญภูมิปัญญารู้แจ้ง หรือ วิปัสสนาญาณ (สติและสมาธิเป็นเหตุ ปัญญาเป็นผล) ทำให้จิตสามารถเข้าใจและเข้าถึงความเป็นธรรมดาของธรรมชาติ ผ่านการเรียนรู้รหัสแห่งสติของโปรแกรม MRP ว่า ธรรมชาติทั้งหลายทั้งปวงนั้นไม่ควรถือมั่น เพราะ ธรรมชาตินั้นได้แสดงความเป็นจริงให้ตนเห็นชัดเจนอยู่เสมอๆ นั้นคือ ความไม่คงอยู่ถาวร ความไม่สมบูรณ์ และบังคับไม่ได้
จิตที่สะสมบ่มเพาะพลังแห่งสติให้กับตนเองอยู่อย่างเนืองนิจ ด้วยการสัมผัสรู้อยู่กับรหัส B และ O จนกระทั่งสามารถพาตนเองเข้าสู่ฐานจิตผู้ดู คือ O8 ได้อย่างชำนาญจนเป็นปกติ และสามารถพาตนมาอยู่ตรงนี้ได้ทุกที่ทุกเวลา ตามที่ตนปรารถนา ทั้งในยามหลับตา ลืมตา เคลื่อนไหว หรือนิ่ง จะกลายเป็นจิตที่มีความมั่นคง เป็นจิตผู้ดูผู้มีอุเบกขา ที่มีความตั้งมั่น “ดุจขุนเขาที่สามารถต้านทานแรงลมที่มาในทิศทั้งสี่” ได้อย่างอัศจรรย์ และจิตแบบนี้นี่เอง ที่สามารถพาตนให้ดำเนินไปสู่จุดหมายปลายทาง คือ ความเป็นผู้รู้แจ้ง แทงทะลุปรัชญานี้ได้ในที่สุด